تکنیک های فوتسال

 

پاس :

پاس یک عامل تکنیکی است که اصل اساسی در ورزش های گروهی را تشکیل می دهد و بدون پاس ورزش گروهی وارد ورطه هرج و مرج و تکروی شده و در نهایت تاکتیک تیمی معنای واقعی خود را از دست خواهد داد.

برای اجرای یک پاس صحیح و مناسب، حرکت هم تیمی ها به اندازه حرکت بازیکن صاحب توپ حائز اهمیت است. حرکت بازیکنانی که توپ را در اختیار ندارند تعیین کننده نوع پاسی است که باید داده شود.    

 

چهار ویژگی اصلی پاس:

·         دقت پاس

·         شدت پاس

·         فریب پاس

·         لحظه(زمان) پاس

 

موارد تکنیکی پاس :

·         پای تکیه گاه به اندازه عرض کف پا در کنار توپ و پنجه پا به سمت هدف قرار می گیرد.

·         مرکز ثقل بدن به زمین نزدیک، سر عمود بر توپ و مچ پای ضربه ثابت و بی حرکت بوده  یا اصطلاحاً قفل می شود.

·         دقت در ارسال پاس، فن و ضرورت اساسی در اجرای ماهرانه این تکنیک می باشد.

·         شدت و سرعت توپی که پاس داده می شود باید به حد مطلوب و بهینه باشد تا به راحتی کنترل شده و با یک لمس توپ ساده در بازی قرار بگیرد.

·         فریب در پاس، جایگاه ویژه ای در بازی فوتسال داشته و با گیج کردن مدافع از بازی خوانی آنان جلوگیری می نماید.

·         توجه به لحظه ارسال پاس و زمانبندی درست در اجرای پاس موجب می شود تا از شتابزدگی و عجله و تاخیر در  پاس دادن که نتیجه ای جز از دست دادن مالکیت توپ ندارد، جلوگیری بعمل آید.

·         تشخیص و انتخاب نوع پاس به موقعیت قرارگیری بازیکن صاحب توپ ، بازیکنان هم تیمی و همچنین موقعیت توپ در مناطق مختلف زمین بستگی دارد. در واقع حرکت بدون توپ بازیکنان هم تیمی به اندازه حرکت بازیکن صاحب توپ حائز اهمیت بوده و تعیین کننده نوع پاسی است که باید داده شود.

·         تنوع در پاس دادن موجب می شود تا حریف نتواند به سادگی تصمیمتان را پیش بینی نماید.

·         توانایی پاس دادن با هر دو پا، یک مزیت و برتری در اجرای موفق و ماهرانه پاس می باشد.

·         پاس ماهرانه که در آن وی‍ژگی های فوق لحاظ شده باشد، با ایجاد فضای مناسب در زمین، شما را در رسیدن به اهداف تاکتیکی تیمتان یاری خواهد کرد.

·         زدن ضربه به مرکز توپ در پاس های زمینی و ضربه به زیر توپ در پاس هوایی

·         پاس با داخل پا مطمئن تر و دقیق تر است اما در شرایطی که بازیکن صاحب توپ تحت فشار مدافع می باشد، به جهت عدم نیاز به زمان زیاد وآمادگی قبلی، استفاده از پاس نوک پا مناسب تر می باشد.

برای رزرو سالن فوتسال مشهد به سایت آسان اسپرت مراجعه کنید.

 

نکات مربیگری برای تمرینات پاس

·         استفاده از پاس های دقیق و با هوشیاری بالا در موقعیت بازی

·         پاس زمینی سریع تر و آسانتر از پاس های هوایی کنترل می شوند.

·         حرکت بدون توپ قبل از در اختیار گرفتن توپ برای فریب حریف(فضا سازی به منظور دریافت توپ)

·         پاس ها دور از دسترس حریف ارسال شود.

·         پاس های طولی از عرضی اهمیت بیشتری دارند.

·         ارتباط کلامی خوب بین بازیکنان(ارتباط چشمی بین پاسور و دریافت کننده

 

 پاس:

·         شوت به دروازه را مهیا می کند.

·         ادامه و پیشرفت حرکت سریع  را باعث می شود.

·         امکان استفاده از فضاهای مناسب را ایجاد می کند

·         در صورت اجرای ماهرانه ،باعث غافلگیری حریف می شود.

·         در اجرای تاکتیک تیمی کمک زیادی می کند

ضربه پای تکیه، آگاهی محیطی و وضعیت سر در تمام تکنیک ها، اصول اولیه را تشکیل می دهند.

 

انواع پاس و نکات مربیگری :

 

پاس با داخل پا(بغل پا)

بهترین راه برای شروع ضربه زدن به توپ استفاده از قسمت داخل پا می باشد، چون بخش وسیعتری از پا می تواند با توپ تماس پیدا کند و امکان اشتباه آن نیز کم است و اصولا برای مسافت های کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه کنار توپ(با فاصله حدود عرض کف پا) قرار می گیرد.
• سطح مورد استفاده(قسمت گودی داخل پا) حداکثر امنیت را دارد.
• پا در ادامه ضربه به صورت یکنواخت در مسیر توپ حرکت می کند.
• مچ پای ضربه زننده کاملا قفل شده و ثابت و بی حرکت می باشد.
• توپ روی زمین حرکت می کند.

 

پاس لاب(lob)

این پاس هوایی از نوع پرتابی بوده و به منظور عبور دادن توپ از مدافع مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه گاه کنار توپ(با فاصله حدود عرض کف پا) قرار می گیرد.
• پنجه پای ضربه، زیر توپ قرار گرفته و  توپ را با ارتفاع مناسب به منطقه هدف ارسال می کند.
• در پاس های با ارتفاع کم، پای ضربه در مسیر توپ حرکت نمی کند.
• در توپ های با ارتفاع بلند، پای ضربه در مسیر توپ حرکت می کند.

 

پاس با قسمت داخلی روی پا

·         برای پاس های مسافت متوسط و یا طولانی مورد استفاده قرار می گیرد.

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• پای تکیه گاه کمی عقب تر از توپ قرار می گیرد.
• شدت ضربه به توپ، متناسب با مسافت مورد نظر تعیین می شود.
• بدن کمی به سمت عقب متمایل می شود.
• توپ می تواند با ارتفاع متوسط یا بالا زده شود.

 

 

پاس با قسمت بیرونی روی پا

• با نگاه محیطی مناسب شرایط را تحت کنترل داشته باشد.
• برای پاس های مسافت کم، متوسط و طولانی در سطح زمین و یا در ارتفاع مورد استفاده قرار می گیرد.
• محل استقرار پای تکیه گاه متناسب با شدت و مسافت که توپ باید طی کند تعیین می شود(هرچه مسافت پاس ارسالی بیشتر باشد پای تکیه گاه باید عقب تر از توپ قرار گیرد).
• با استفاده از این نوع پاس می توان توپ را به صورت چرخشی و در مسیر قوس دار از مدافع عبور داد.

 

منبع:

http://www.toufighclub.ir/post/59